Hoewel men er liever niet te veel over nadenkt, krijgt u als hondeneigenaar vroeg of laat te maken met het verliezen van uw trouwe viervoeter. Uw hond kan overlijden van ouderdom, een ongeval of ziekte, of moet inslapen als gevolg van bijvoorbeeld agressief gedrag.
Het is dan ook verstandig om vroegtijdig te beslissen wat u te zijner tijd voor uw huisdier wilt doen. Wij, als dierenartsenpraktijk, proberen het leven van uw hond te verlengen, mits dit een dierwaardig leven is. Onder een dierwaardig leven kan worden verstaan, een leven van een hond waarbij:
- Het dier niet bovenmatig en langdurig lichamelijk en/of geestelijk lijdt.
- Het dier zelf initiatieven vertoont met betrekking tot beweging, voeding, contact naar buiten (met eigenaar, andere dieren, omgeving).
- Voor het dier een goede huisvesting, voeding en verzorging gewaarborgd is.
Het is niet zo dat de dierenarts koste wat kost een dier in leven wil houden. Maar het is ook niet zo dat wanneer een eigenaar besluit dat een dier thuis niet meer te handhaven is, de dierenarts meteen overgaat tot het laten inslapen.
Respect voor elkaars mening en ervaring is nodig om in goed overleg het beste voor het dier te kiezen. U als eigenaar bepaalt wanneer moet worden ingegrepen. U kent uw hond het beste. De dierenarts krijgt slechts een momentopname van het dier te zien en op dat moment kan het net anders zijn dan het normale gedrag. In sommige gevallen is het mogelijk om met een eenvoudig aanvullend onderzoek (bijv bloed-, röntgen- of echografie-onderzoek) vast te stellen wat de verdere vooruitzichten voor het dier zijn. Het nemen van een beslissing kan hierdoor soms gemakkelijker worden.
Een dier kan uit zichzelf doodgaan, dat wil zeggen een natuurlijke dood sterven, zonder daarbij in te grijpen. De omstandigheden bepalen of het ook zo loopt. Een dier moet zonder lijden een dierwaardig leven kunnen leven. Als besloten is om uw hond in te laten slapen, dan gebeurt het volgende:
- U maakt een afspraak bij uw dierenarts.
- De dierenarts onderzoekt het dier en als er besloten is om het dier te laten inslapen wordt meestal een kalmeringsspuitje gegeven om de hond rustig te maken.
- Als het dier rustig is en slaapt zal de dierenarts de “echte” euthanasieprik toedienen. Vrijwel meteen stopt de ademhaling en even later ook de hartslag.
Voor uw overleden huisdier zijn er verschillende mogelijkheden:
- Gemeente: Het dier wordt bij de gemeente gebracht en vervolgens door de destructor verwerkt, het dier wordt verbrand.
- Begraven: Het is mogelijk dat u uw hond in de tuin wilt begraven. Dat is mogelijk in de gemeente Hulst, maar kan bij andere gemeenten niet toegestaan zijn. Er is ook een dierenkerkhof waarop u uw hond kunt laten begraven.
- Crematie: Hierbij wordt uw dier gecremeerd. U kunt zelf bepalen of dat met meerdere dieren samen is of individueel. Ook is het mogelijk om de as thuisgestuurd te krijgen in een speciale urn.
- Sectie: Wanneer de doodsoorzaak niet direct bekend is en u wilt deze graag weten, dan is het mogelijk dat uw dierenarts sectie verricht. Hierna is het uiteraard mogelijk om uw hond alsnog te laten begraven of cremeren.
Nadat uw hond gestorven is, is het verstandig om een aantal mensen en instanties hiervan op de hoogte te brengen. Denk aan uw (eigen) dierenarts, de gemeente (i.v.m. hondenbelasting), Stichting Registratie Gezelschapsdieren Nederland, Raad van Beheer (wanneer uw hond een stamboom had) etc.
De ervaring leert dat het verlies van een huisdier een leegte in huis geeft die als wordt gemerkt als het dier er niet meer is. Een andere hond nemen moet u toch niet overhaast doen. Neem rustig de tijd om te overwegen of er, en zo ja wat voor, nieuwe hond er moet komen. Zo’n dier zal toch zeker ook weer voor een langere tijd bij u blijven.